In een persbericht van 17 mei ll. verwierp het Vlaams Geneeskundigenverbond (VGV) het advies van de planningscommissie “medisch aanbod” om de wettelijk vastgelegde 60 N/40 F verdeelsleutel van de artsenquota te wijzigen in 56,5 N/43,5 F. Daardoor zou het decennialang deloyaal beleid van de Franse Gemeenschap in de contingentering worden beloond en het loyaal beleid van de Vlaamse Gemeenschap worden gestraft.
Intussen houdt minister De Block het advies van de planningscommissie nog steeds in beraad. Voor het VGV is die houding onbegrijpelijk in het licht van de veel hogere densiteit van artsen in de Franse ten opzichte van de Vlaamse Gemeenschap, zoals aangetoond voor het jaar 2014 in een studie van secretaris-generaal VBS Dr. Marc Moens, gepubliceerd op 7 februari 2015. Uit die studie kan namelijk afgeleid worden dat de artsendensiteit in 2014 in de Franse Gemeenschap 29 % hoger was dan in de Vlaamse Gemeenschap.
Indien minister De Block het voorstel van de planningscommissie zou aanvaarden, zal dit onevenwicht nog verder toenemen in het voordeel van de Franse Gemeenschap en in het nadeel van de toekomstkansen van de Vlaamse jongeren.
Bovendien rijzen er vragen bij het “mathematisch model” waarop hogervermeld advies van de planningscommissie gebaseerd is. Zo wordt bvb. geargumenteerd dat er meer artsen in de Franse Gemeenschap moeten worden opgeleid omdat zij meer buitenlandse studenten opvangt, waarvan een belangrijk deel niet in België blijft. Waarom moeten die artsen hun RIZIV-nummer op dat ogenblik niet teruggeven zodat die nummers beschikbaar blijven voor binnenlands gebruik, vraagt men zich dan af.
In een normaal werkend democratisch land zou in elk geval worden verwacht dat een studie, die leidt tot een belangrijke communautaire wijziging van de artsenquota, eerst grondig wordt besproken in een parlementair debat.
Het ware tenslotte merkwaardig dat de federale regering een initiatief zou nemen om de 60 N/40 F afspraak op te zeggen, terwijl zij zich engageerde om tijdens deze legislatuur geen communautair geladen voorstellen op tafel te leggen.
De gang van zaken in dit dossier doet het VGV besluiten dat het ganse gezondheidsbeleid, met inbegrip van de normering, de uitvoering en de financiering – zoals trouwens goedgekeurd in de resolutie van het Vlaams Parlement van 3 maart 1999 – dringend een bevoegdheid moet worden van de Vlaamse en Franse Gemeenschap. En dat de bevoegdheid voor de toegang tot het beroep van arts zonder verder uitstel moet overgeheveld worden naar beide Gemeenschappen, die nu reeds bevoegd zijn voor de opleiding van artsen.
Dr. Geert Debruyne, VGV-voorzitter, 23 juni 2016
