Onze diepgaande interesse voor de Vlaamse cultuur is existentieel en verklaart dat we ongevraagd kunnen rekenen op de beste omkadering met veelal een belangeloze inleiding door de curator of de conservator. We mogen zelfs onze jaarvergaderingen organiseren in musea. Dit geeft ons een legitieme proteststem in dit culturele landschap. Minister Schauvliege heeft de subsidies toegekend voor cultuur in 2013. Ik haal twee markante voorbeelden aan. De Vlaamse Opera krijgt jaarlijks 20 miljoen euro en dit is onvoldoende voor artistiek directeur Aviel Cahn die een miljoen extra wenst want anders moet er geschrapt worden in de producties. Een van die “bestelde” producties is “Tragedy of a friendship” van Fabre. De perverse details zal u terugvinden in een lezersbrief. Aan de andere kant staan enkele wereldvermaarde kleine barokgezelschappen zoals La Petite Bande van Sigiswald Kuijken, het Collegium Vocale van Philippe Herreweghe en het Huelgas Ensemble van Paul Van Nevel. Zij vallen uit de boot omdat ze te weinig vernieuwend zijn. Zij keren echter terug in de tijd, bouwen oude instrumenten na, ontdekken nieuwe partituren en benaderen zo goed mogelijk de originele instrumentale uitvoering. Dirigenten: er is werk aan de winkel. Vraag aan Fabre, Van Beirendonck en De Corte om de outfit van het orkest aan te passen.
In 2014 voorzien we een symposium in het Paleis der Academiën met als onderwerp “De schande van de internering”. België is reeds talloze malen internationaal veroordeeld voor het ontbreken van een specialistische begeleiding en behandeling (met uitzondering van overdadige hoeveelheden anxiolytica en antidepressiva) van de 1.200 geïnterneerden zonder dewelke integratie in de maatschappij onmogelijk wordt. Nochtans is de wet van 1930 glashelder. Verder voorzien we mogelijk een debat over de rol van de mutualiteiten in een gedefederaliseerd België. Hoe bereiden ze de onafwendbare digitalisatie voor. Binnenkort verdwijnen de apothekersbriefjes en worden deze door de arts online gezet. Waarom zou dit niet kunnen voor de getuigschriften? Moet de toekomstige rol van de mutualiteiten niet herbekeken worden? In een aansluitend debat kunnen meer pertinente vragen worden gesteld.
Zamyatin, Huxley en Orwell beschreven in hun boeken hoe machthebbers ons doen en laten controleren tot in de huiskamer. Nu is het zover: in oktober gaat het Utah Data Center van de NSA (de militaire inlichtingendienst) open dat wereldberoemd werd nadat Snowden onthulde dat de NSA rechtstreeks toegang heeft tot de servers van negen grote internetbedrijven: het zogenaamde Prism-programma dat de voorzetting is van Echelon, opgericht in 2002. De NSA verklaart onomwonden dat iedereen die communiceert een doelwit is. Belgische en Europese politici reageren gelaten alsof ze niet weten dat deze informatie doorstroomt naar Belgische en Europese inlichtingendiensten die dan kan gebruikt worden tegen de eigen burgers dankzij de verstrenging van de antiterrorismewetten. Onder het motto: wie van zijn regering 100 procent veiligheid verwacht, kan niet 100 procent privacy behouden. Maar het gaat niet op dat een van de belangrijkste uitvindingen in de menselijke geschiedenis, het internet, misbruikt wordt. Dit misbruik vormt een ernstige bedreiging voor de democratie en draagt niets bij tot onze veiligheid maar brengt wel de vrijheden in gevaar.
Stel dat minister Onkelinx aan de NSA vraagt welke snode plannen het VGV in petto heeft om een eigen Vlaamse gezondheidszorg te realiseren. Ze hoeven maar te snuisteren in ons, weliswaar intens, internetverkeer. Eens de daders ontmaskerd (en er zijn er velen in Vlaanderen) kunnen de intimidaties beginnen. De bekende advocaat Quirynen vertrouwde me ooit toe dat je niemand voor honderd procent kent. Er is altijd 20 procent duister maar daarom niet crimineel. Het uitvergroten ervan betekent de achtervolging tot het einde der aarde. Voor de ergsten onder ons zullen drones worden ingezet waarbij precisie onbelangrijk is en de “collateral damage” aanvaardbaar zal zijn. Big Onkelinx will watching VGV! Laat nieuwe Zamyatins, Orwells en Huxleys opstaan om ons de wereld te voorspellen in 2084!
Gwendolyn Rutten heeft eindelijk de voorpagina’s gehaald. Met een brede glimlach schrapt zij confederalisme, dat “stoemelings” in 2002 onder impuls van Dedecker, in het partijprogramma is gesukkeld zeer tegen de zin van toenmalig premier Verhofstadt. De reden: de N-VA gebruikt het confederalisme om haar separatistische gedachtegoed te verdoezelen. Door zich te differentiëren van de N-VA tracht de partij te ontsnappen aan de grote socio-economische concurrentie van de N-VA. Het confederalisme, de samenwerking tussen twee deelstaten, werd door Somers beschreven als het probleem in plaats van de oplossing waardoor het een besmette term werd. Een paar dagen later stelt ze haar boek voor met als oneliner: vraag niet aan de staat wat je zelf kan doen. Ik hoop dat de bronvermelding de inaugurele rede vermeldt uitgesproken door John F. Kennedy op 29 januari 1961: “Mijn mede- Amerikanen, vraag niet wat het land voor u kan doen, maar vraag wat u voor het land kan doen. Mijn medeburgers op aarde, vraag niet wat Amerika voor u zal doen maar wat we samen kunnen doen voor de vrijheid van de mens.”
Beste Gwendolyn, samenwerken tussen staten is reeds een vorm van confederalisme.
Jan Dockx VGV-voorzitter
