IN MEMORIAM ROBRECHT VERMEULEN
EERBETOON AAN ROBRECHT VERMEULEN
Vermits onze voorzitter Geert Debruyne van het Vlaams Artsenverbond aan de andere kant van de wereldbol vertoeft in het verre Oosten om zijn plichten als grootvader te vervullen bij de geboorte van een kleinkind, werd me als ondervoorzitter gevraagd in zijn plaats een eerbetoon te betuigen aan onze geliefde oud-voorzitter Robrecht.
Iedereen was van de hand Gods geslagen bij het horen van zijn plots heengaan. Tot een maand geleden was hij nog in de Raad van Bestuur volwaardig aanwezig bij de voorbereiding van het VAV-symposium 2019 dat uitgerekend op zijn verzoek terug aandacht vraagt voor de "Gezondheidszorg voor de Vlamingen, in het bijzonder te Brussel en in de Vlaamse Rand”.
Maar zij, die hem gekend hebben, weten wel dat het zijn stijl was om discreet en zonder te storen te vertrekken.
Hij was een knappe en analytische geest, huizend in een discrete voorkomendheid, die een natuurlijk aanzien afdwong, de Vermeulens eigen, maar waar de Vlaamse leeuw nochtans in … brulde.
We zullen hem enorm missen in het Vlaams Artsenverbond.
Evenzo ongetwijfeld bij alle verenigingen waarvan hij oud-voorzitter was.
Wij als jonge zestigers - zeventigers zijn haast kinderen naast zijn uitgebreide kennis en doorzicht.
Hij wist proactief en profetisch dat het RIZIV nummer-ingangsexamen-spel van de Franse Gemeenschap om de contingentering alsnog te omzeilen, alle rigide wiskunde ten spijt, toch nog in haar flagrant voordeel zou kunnen uitdraaien na álle toegevingen die de Vlamingen hiervoor helaas deden.
Hij was discreet en áls hij het woord vroeg op een vergadering, verontschuldigde hij zich bijna om het woord te vragen, doch had hij er lang over nagedacht en viel er een stilte ... en luisterde iedereen vol aandacht en ontzag naar hem.
Nu is er alleen nog stilte …
Vaarwel Robrecht,
rust in vrede en wees er gerust in:
we zetten uw leeuwen-taak voort!
Lieve Van Ermen, ondervoorzitter VAV
