Voorwoord
Ik was in Afghanistan in 2004 en was grote fan van Massoud: wil de nieuwe Massoud nú opstaan aub?
Ik was arts vrijwilligster in Istalif voor het Vrouwenhuis van Moeders voor Vrede België (Jennie van Lerberghe) en Frankrijk en deed er consultatie.. ik was een uitgesproken fan van Massoud, de charismatische leider van de Noordelijke Alliantie tegen de Taliban, ex commandant van de Moedjahedien tegen de Russen.. Hij prijkte op een grote affiche op een even legendarische site: het Olympisch sportstadion waar de trigger ontstond voor de Westerlingen om zich te bemoeien nadat clandestiene video’s ons hier bereikten waarbij de Taliban standrechtelijke executies deden: mannen opgehangen aan de dwarsbalk van de goal en vrouwen in burka op hun knieën met een pistool van achter, laf in hun hoofd geschoten.
..ik zag de video..
Massoud werd vermoord door twee “Belgische” Tunesiërs van Al Qaida, die zich als een journalist en een fotograaf voordeden en in het fototoestel zat.. een bom
Twee dagen voor 9/11 in 2001.. een voorbode?
2 jaar later kwam een klein meisje: een bedelares in Chickenstreet twee Amerikaanse soldaten tegemoet en.. onder haar kledij zat.. een bom
Twee zelfmoordaanslagen ter ere van Allah en een godsdienst met politieke doeleinden. De typische muts van Massoud is een pakol, die kocht ik in Chickenstreet, de Meir van Kaboul.. voor 1 dollar.. We zouden er een nieuwe mode van moeten maken..
Velen vragen me nu herhaaldelijk wat ik er van denk..
Wat als ik met mijn rebellerende aard steeds grote witte Jeeps van Amerikanen in mijn stad gedurende 20 jaar zag rijden met verduisterde ruiten en grote 2 meter lange antennes voor contact met hoofdkwartier maar geen enkel contact met de lokale bevolking?
De Fransen daarentegen hadden meer voeling met de mensen en ik zag ze thee drinken en palaveren over antiek kopen in achterwinkeltjes van Chickenstreet..
Hebben we als Westerlingen niet teveel top to bottom gewerkt? Na een opvoeding, twintig jaar top to bottom, verwacht je toch dat het zaadje is gelegd om te kiemen? Zoals wij, ouders van twintigers, hen moeten kunnen “loslaten“.. zélfs als het faliekant uitdraait niet? Maar dan moet je wel blijven coachen en hen niet abrupt lossen!
Ik ging in de boekhandel binnen op het enigste rondpunt dat Kabul kent..
waar de Noorse oorlogscorrespondente Asne Seierstad een boek over de familie schreef: “De boekhandelaar van Kabul” De familie begon abrupt een proces tegen haar!
Toen ik binnenstapte werd ik meteen gevraagd: “hoe ken je deze boekhandel? Waarom kom je hier binnen?” Ik was beduusd om de waarheid te zeggen en zei dat ik wat in de boeken kwam rond struinen.. en zag een aldaar een beroemd, eerder berucht boek: het dagboek van een Russische soldaat, die schreef hoe ze moegetergd, verslaafd aan heroïne, meerderen geamputeerd tenslotte met duizenden terugkeerden..
Russen en Amerikanen hebben het jarenlang geprobeerd en... telkens kwam de machocultuur ingebed in islamisme terug.. ook na de foto’s van de bekende minijupes van Afghaanse meisjes in de jaren 70! Opgedrongen door het seculiere communisme.. ze faalden even goed.. Iedereen beet zijn tanden stuk op Afghanistan, bedenk ik.. van Darius de Oudere, Alexander de Grote, Djenjis Kahn, Timur Lenk.. en recenter: de Britten in hun “Great Game” in de negentiende eeuw en nadien de Russen, ISAF (NATO troepen) verlieten Afghanistan december 2014 en nu de US in allerijl..
Sinds 2015 gaven Belgen nog nadien ondersteuning aan de Resolute Support Mission tot 17/5/2021.
....
Waar komt die driving force nú evenwel vandaan?
Lieve Van Ermen, voorzitter
