Voorwoord
Met terechte fierheid schrijf ik, als eerste Vlaamse Arts Vrouw, mijn eerste voorwoord als kersverse voorzitter, voor Periodiek.
Een heus nieuw aspect in het bijna honderdjarige verbond. Inderdaad volgend jaar in 2022 viert de eeuwelinge: het Vlaams Artsenverbond, FEEST!
Het hoeft geen betoog dat dit bijna een eeuw ook een waar mannenbastion is geweest niet helemaal recht evenredig met de vervrouwelijking van het artsenberoep, want áls huidige énige vrouw in de raad van Bestuur toch wat nahinkend in de trend ...
Dus dit feit alleen al bewijst dat er ook een verjongende, vernieuwende verfrissende wind doorheen kan waaien met vrouwelijke toets!
Mag ik hierbij toch zeker al mijn voorganger Geert Debruyne bedanken hoe hij onze vereniging als een échte bekwame roerganger door een uiterst zware moeilijke pecuniaire periode loodste? Alle lof voor zijn kordate hand om bestaande structuren te dúrven omvergooien en uitbesteden. Het redde ons verbond van een gewisse dood... zijn drijfveer? Precies om die fameuze honderd jaren te kunnen halen!
Geen euthanasie voor de honderdjarige maar een stevige basis voor verrijzenis waren zijn jaren als voorzitter. Waarvoor dan ook mijn gemeende dank en waardering.
Inderdaad zoals in elk verenigingsleven verminderde het ledenaantal én de overeenkomstige ledenbijdragen. Demografisch was de leeftijdsmediaan van onze leden ook bepaald niet direct bij de jongste afgestudeerden.
Het “nieuwe socioculturele” is in de 21°eeuw een facebookgroep (zelfs dát al niet meer!) maar twitter of Instagram mét volgers, maar de leeftijd van de aangesloten bestuursleden kan hier ook niet logistiek bijbenen.
Niet geklaagd, ook niet door onze betalende leden: die, in hart en nieren, Vlaamse artsen zijn met hun overtuiging dat er enkel toekomst zit in een Vlaamse Sociale Zekerheid waar preventie en curatieve zorg tezamen vallen. Zij willen zich verenigen in één verbond met één doel voor ogen: op Vlaams niveau een éénduidig beleid voeren: niet versnipperd zoals in deze verwarrende, chaotische coronacrisis- periode duidelijk werd.
Daarom nodig ik jullie al in groten getale uit om in het najaar, waar iedereen hopelijk gevaccineerd en gezond en wel, ons kan komen vervoegen op ons volgend congres waar sprekers haarfijn dit thema zullen analyseren . “Na Corona eindelijk een zelfstandige, Vlaamse gezondheidszorg?”
Het zal me een waar plezier en genoegen zijn u daar in het KBC gebouw op 16 oktober in levenden lijve (en niet in een webinar) te mogen begroeten en samen met u deze materie te bespreken, met een glimp naar een stralende toekomst, mét ons streven naar een uitroepteken na de vooropgestelde vraag.
Ook de Vlaamse arts-artistiekelingen onder u komen uitgebreid in het najaar aan hun trekken: op 18 september bezoeken we in Brussel, in het Museum van de KBR de prachtige expo: “Librije van de hertogen van Bourgondië” en later in het jaar de gerestoreerde Handelsbeurs in Antwerpen en het befaamde Letterenhuis, waar ondermeer de manuscripten van Paul Van Ostaijen liggen en prachtige affiches van de jaren 1920-1940 zijn te bewonderen en zelfs schilderwerken van de dichter en waar de ondergetekende u als échte Antwerpse sinjoor en Van Ostaijen fan u hartelijk zal verwelkomen en rondleiden met een nóg deskundiger gids welteverstaan.
Lieve Van Ermen, voorzitter
